ΔΙΟΝΥΣΟΣ-ΒΑΚΧΟΣ, Η ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Ο θεός Διόνυσος. Ρωμαϊκό γλυπτό του 2ου αιώνα,

με σάτυρο και πάνθηρα

Ο Διόνυσος, επίσης Διώνυσος, γιος του θεού Δία, ανήκει στις ελάσσονες πλην όμως σημαντικές θεότητες του αρχαιοελληνικού πανθέου, καθώς η λατρεία του επηρέασε σημαντικά τα θρησκευτικά δρώμενα της ελλαδικής επικράτειας. Παρόλο που δεν είναι ολύμπιος θεός και ο Όμηρος δείχνει να τον αγνοεί^[1], ήδη από τον 6ο π.Χ. αι., αναπαρίσταται μαζί με τους Ολυμπίους, αν και εμφανίζεται σχετικά απόμακρος^[2]. Ενίοτε απεικονίζεται να κάθεται δεξιά του πατρός του στα ολύμπια δώματα. Ο Διόνυσος ως μυθολογική οντότητα «δεν είναι μήτε παιδί ούτε άντρας, αλλά αιώνιος έφηβος, καταλαμβάνοντας μια θέση ανάμεσα στα δύο»^[3]. Με αυτή τη μορφή, αντιπροσωπεύει «το πνεύμα της ενέργειας και της μεταμορφωτικής δύναμης του παιχνιδιού»^[4] γεμάτο πονηριά, εξαπάτηση και στρατηγικές που υποδεικνύουν είτε τη θεϊκή σοφία ή το αρχέτυπο του Κατεργάρη, παρόν σε όλες σχεδόν τις μυθολογίες του κόσμου.
Στην ελληνική μυθολογία, ο Διόνυσος γεννιέται από τον μηρό του πατέρα του, στη νήσο Ικαρία, και παραδίδεται σε δώδεκα νύμφες ή υδάτινα πνεύματα, τις Υάδες, οι οποίες γίνονται τροφοί του θεϊκού παιδιού. Αργότερα, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης την υπηρεσία τους, οι Υάδες εξυψώθηκαν στο ουράνιο στερέωμα όπου λάμπουν ως αστερισμός των Υάδων. Είναι Πυριγενής, και Λιμναίος, φέροντας εγγενώς την ποιότητα της 'λίμνης ή του έλους'. Ο Διόνυσος είναι επίσης Διθύραμβος, δηλαδή διγενής, γεννημένος πρώτα από τη φωτιά και κατόπιν από το νερό, ακολουθώντας την παράδοση ανάλογων αρχέγονων θεοτήτων^[5].
Ο Διόνυσος, επίσης, συνδέεται με τη γονιμότητα, μέσω του εκπληρωμένου έρωτα και το επίγραμμα του Ανακρέοντα στον θεό αρχίζει με τις λέξεις «Ω Κύριε, που σύντροφοί σου στο παιχνίδι είναι ο ισχυρός Έρως, οι μαυρομάτες νύμφες και η Αφροδίτη!» περισσότερα εδω:
^[6].http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B9%CF%8C%CE%BD%CF%85%CF%83%CE%BF%CF%82

Διόνυσος , Αφροδίτη και Αριάδνη, Τιντορέττο (1518–1594)

Θρίαμβος Βάκχου, Ανιμπάλε Καράτσι(1560–1609)

Ο θρίαμβος του Βάκχου,  Jacob Jordaens

Aφροδίτη, νύφη και Διόνυσος, Βιβλιοθήκη Βατικανού

François Boucher , O Eρμής εμπιστεύεται το βρέφος Διόνυσο, στις Νύμφες.

Σαρκοφάγος, ο θρίαμβος του Διονύσου και οι εποχές, με πιθανή αναφορά στα διονυσιακά μυστήρια

William-Adolphe Bouguereau (1825-1905), η νεότητα του Βάκχου

Αριάδνη και Βάκχος, Τιτσιάνο

Michelangelo Merisi da Caravaggio (Italian, 1571-1610)

Διόνυσος και σάτυροι, Cabinet des Médailles de la Bibliothèque nationale de France

Gustav Klimt (1862–1918),βωμός Διονύσου

Dionysos and the Maenads. Palazzo del Te, built 1525-1535

Ερμής και Διόνυσος, Πραξιτέλης , Ολυμπία

Διόνυσος και Αριάδνη, Alessandro Turchi

Ο Διόνυσος αποβιβάζει την Αριάδνη στη Νάξο, Le Nain, Louis (1593 - 1648)

Ρωμαικό αντίγραφο από Ελληνικό, Λούβρο

Ρωμαικό μωσαικό,Τυνησία

Αναπαραστάσεις με θέμα τα κατ΄αγρούς Διονύσια

Ενδιαφέροντα  αρχεία περί Διονύσου:

ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ-ΦΑΛΛΙΚΟΣ ΔΙΟΝΥΣΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΟΛΟΥΘΟΙ ΤΟΥ

 ΠΡΟΣΩΠΕΙΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ, ΠΡΟΣΩΠΕΙΟ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΟ

 ΔΙΟΝΥΣΟΣ

                                   ΔΙΟΝΥΣΟΣ  , Η ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

ΧΑΙΡΕ ΝΥΜΦΕ-ΧΑΙΡΕ ΒΑΚΧΕ

 

Sir Laurence Alma Tadema OM RA, 1836-1912. 1881, συγκέντρωση ιερειών του Βάκχου