ΑΝΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Ἡ ἀνελευθερία εἶναι ἔλλειψις φιλοτιμίας ἀποφεύγουσα δαπάνην 1. Ἰδοὺ δὲ τί λογῆς ἄνθρωπος εἶναι ὁ ἀνελεύθερος. Ἂν νικήσῃ (ὡς χορηγὸς) εἰς ἀγῶνα τραγῳδῶν, ἀφιερώνει εἰς τὸν Διόνυσον ξυλίνην πινακίδα, ὅπου γράφει μόνον τὸ ὄνομά του 2.— Ὅταν γίνωνται συνεισφοραὶ ὑπὲρ τῆς πόλεως 3, σηκώνεται σιγὰ καὶ φεύγει ἀπὸ τὴν συνέλευσιν.— Ὅταν ὑπανδρεύῃ τὴν θυγατέρα του, πωλεῖ τὰ κρέατα τῆς θυσίας, ἐκτὸς τῶν προωρισμένων διὰ τοὺς ἱερεῖς, τοὺς δὲ ὑπηρετοῦντας εἰς τὸν γάμον τοὺς μισθώνει χωρὶς τροφήν.—Ἐὰν εἶναι τριήραρχος, στρώνει εἰς τὸ κατάστρωμα τὰ στρώματα τοῦ κυβερνήτου, τὰ δὲ ἰδικά του θέτει κατὰ μέρος διὰ νὰ μὴ φθείρωνται.— Εἶναι δὲ ἱκανὸς νὰ μὴ στείλῃ καὶ τὰ τέκνα του εἰς τὸ σχολεῖον, ἀλλὰ νὰ εἴπῃ ὅτι ἀσθενοῦν κατὰ τὴν ἑορτὴν τῶν Μουσῶν 4, διὰ νὰ μὴ συνεισφέρουν εἰς τὰς δαπάνας τῆς ἑορτῆς.— Ὅταν ψωνίσῃ εἰς τὴν ἀγοράν, φέρει ὁ ἴδιος τὰ κρέατα καὶ τὰ λάχανα εἰς τὸν κόλπον του 5.— Μένει μέσα εἰς τὸ σπίτι του, ὅταν δώσῃ νὰ πλύνουν τὸ φόρεμά του.— Ἐὰν φίλος του συλλέγῃ ἐράνους, ἐνῷ ἔχει συνομιλήσει περὶ αὐτοῦ, βλέποντάς τον νὰ πλησιάζῃ ἀλλάζει τὸν δρόμον του καὶ μὲ ἕνα γῦρον ἐπιστρέφει εἰς τὸ σπίτι του.— Διὰ τὴν γυναῖκά του, ποὺ τοῦ ἔδωσε προῖκα, δὲν ἀγοράζει ὑπηρέτριαν ἀλλὰ μισθώνει ἕνα παιδάριον διὰ νὰ τὴν συνοδεύῃ 6, ὅταν ἐξέρχεται ἀπὸ τὴν γυναικείαν ἀγοράν.— Φορεῖ ὑποδήματα συνερραμμένα μὲ πολλὰς ἐπιδιορθώσεις καὶ λέγει ὅτι εἶναι σκληρὰ σὰν κέρατο.— Ὅταν σηκωθῇ σαρώνει ὁ ῖδιος τὸ σπίτι καὶ καθαρίζει ἀπὸ κοριοὺς τὰς κλίνας 7.— Ὅταν καθίζῃ, γυρίζει ἀνάποδα τὸ μάλλινον φόρεμα (τρίβωνα) 8 ποὺ φορεῖ, (διὰ νὰ μὴ λερώσῃ).  ********************************************  1. Ἀνελευθερία (μικροπρέπεια) εἶναι ὁ χαρακτὴρ μὴ ἐλευθέρου ἀνθρώπου, Ἐδῶ λαμβάνεται μὲ ἔννοιαν περιωρισμένην, σχετικῶς δηλ. μόνον πρὸς τὴν δαπάνην· ὥστε ἀνελευθερία εἶναι εἶδος φιλαργυρίας περὶ τῆς ὁποίας ὁ Ἀριστοτέλης λέγει· ‘ἐν δυσὶ γὰρ οὖσα, τῇ τε ἐλλείψει τῆς δόσεως καὶ τῇ ὑπερβολῇ τῆς λήψεως, οὐ πᾶσιν ὁλόκληρος παραγίνεται ἀλλ’ ἐνίοτε χωρίζεται’ (Ἠθικ. Νικ. Δ, 3, 1121 β, 17). Ὁ ἀνελεύθερος λοιπὸν ὁμοιάζει μὲ τὸν μικρολόγον, τοῦ ὁποίου τὸν ὁρισμὸν ἶδε (10).        2. Εἰς τοὺς δραματικοὺς ἀγῶνας τὰ ἔξοδα τοῦ χοροῦ ἀνελάμβανε εἷς ἐκ τῶν πλουσίων πολιτῶν, ὁ ὁποῖος διὰ τοῦτο ἐλέγετο χορηγός· τὸ ὑπούργημα δὲ τοῦτο ἐνομίζετο τιμητικώτατον· εἰς περίπτωσιν νίκης ὁ χορηγὸς ἐλάμβανε στέφανον καὶ τρίπουν τὰ ὁποῖα ἀφιέρωνε εἰς τὸν Διόνυσον ἐπὶ μνημείου χορηγικοῦ, ὅπου ἀνεγράφετο τὸ ὄνομα τοῦ ἄρχοντος, τῆς φυλῆς, τοῦ χορηγοῦ καὶ τοῦ ποιητοῦ. Ὁ ἀνελεύθερος πρὸς ἀποφυγὴν δαπάνης ἀναγράφει τὸ ἰδικόν του μόνον ὄνομα ἐπὶ ξυλίνης πινακίδος.        3. Αἱ ἑκούσιαι συνεισφοραὶ ποὺ ἔδιδον οἱ πολῖται διὰ τὰς ἀνάγκας τῆς πόλεως ἐλέγοντο ἐπιδόσεις· αἱ δὲ συνεισφοραὶ ποὺ ἐπέβαλλεν ἡ πολιτεία εἰς τοὺς πλουσίους ἐκ τῶν πολιτῶν λειτουργίαι· τοιαῦται δὲ ἦσαν· χορηγία, γυμνασιαρχία, ἑστίασις, ἀρχιθεωρία καὶ τριηραρχία.        4. Ἑορτὴ τῶν Μουσῶν ἦτο σχολικὴ ἑορτή, τῆς ὁποίας τὰ ἔξοδα κατέβαλον δι’ ἐράνων οἱ μαθηταί.        5. Tὰ ὀψώνια μετέφερον ἐκ τῆς ἀγορᾶς οἱ δοῦλοι ἢ οἱ προὔνεικοι.        6. Εἰς τὰς νέας γυναῖκας τῆς ἀστικῆς τάξεως ἐπετρέπετο εἰς τὰς Ἀθήνας ἡ ἔξοδος πρὸς μετάβασιν εἰς τὴν ἀγοράν, εἰς ναούς, εἰς πανηγύρεις, ἀλλ’ ἔπρεπε νὰ συνοδεύωνται τουλάχιστον ὰπὸ μίαν ὑπηρέτριαν.        7. Εἰς τὴν μετάφρασιν ἔλαβον ὑπ’ ὅψιν τὴν διόρθωσιν τοῦ Casaubon (τὰς κλίνας ἐκκορίσαι) ἀντὶ τῆς τοῦ Navarre (τὰς κλίνας στορέσαι), ὄχι μόνον διότι συμφωνεῖ περισσότερον μὲ τὴν γραφὴν τοῦ κώδικος V (ἐκκορῆσαι) ἀλλὰ καὶ διότι ἐκφράζει καλύτερον τὴν μικροπρέπειαν τοῦ ἀνελευθέρου, ὁ ὁποῖος χάριν οἰκονομίας ὁ ἴδιος (σαρώνει τὸ σπίτι) τὴν οἰκίαν καλλύνει. Τὸ ὄργανον μὲ τὸ ὁποῖον γίνεται ἡ ἐργασία αὐτή, δηλ. τὸ σάρωθρον, ὀνομάζεται εἰς τὴν Λέσβον φιλοκαλία (φρουκαλιά).