 |
| Η γέννηση του Πινδάρου, Henri Pierre Picou 1824-1895), Musée d' Orsay. |
Γεννήθηκε το 522 π.Χ. στις Κυνός Κεφαλές, χωριό της Θήβας. Ήταν γιος του Δαίφαντου και της Κλεοδίκης. Τα έθιμα και οι παραδόσεις της οικογένειάς του άφησαν το αποτύπωμά τους στην ποίησή του και φυσικά παίζουν σημαντικό ρόλο στην αποτίμηση των σχέσεων του ποιητή με τους συγχρόνους του. Η φυλή των Αιγιδών βαθιά ριζωμένη γενεαλογικά στον μύθου του Αιγέα, ανήκε στο Κάδμειο στοιχείο της πόλης των Θηβών, δηλαδή στην πρεσβύτερη ευγενική τάξη της πόλης που αναζητούσε την προγονική της κληρονομιά στις ημέρες του ιδρυτή των Θηβών Κάδμου.
Έργα
Ο Πίνδαρος έγραψε χορικές ωδές αρκετών τύπων. Σύμφωνα με τους βιογράφους της ύστερης αρχαιότητας αυτές οι ωδές ταξινομήθηκαν από τους λόγιους της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας σε είδη:
- Ύμνοι, 1 βιβλίο
- Παιάνες, 1 βιβλίο
- Διθύραμβοι, 2 βιβλία
- Προσόδια, 1 βιβλίο
- Παρθένια, 3 βιβλία, (περί των νεαρών γυναικών)
- Υπορχήματα 1 βιβλίο, (υποστηρικτικά χορού)
- Εγκώμια, 1 βιβλίο
- Θρήνοι, 1 βιβλίο
- Επινίκια, 4 βιβλία
Πλήρη μετάφραση του πινδαρικού έργου με πλούσια σχόλια εκπόνησε ο Παναγής Λεκατσάς (Πίνδαρος, μετάφραση και ερμηνευτικά, 2η έκδοση, Δίφρος, Αθήνα, 1960).
ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
******************
Tον Πίνδαρο τον μεγαλήγορο στη Θήβα, την πόλη του Κάδμου, τον γέννησε η Κλειδίκη, αφού κοιμήθηκε με τον ριψοκίνδυνο στη μάχη Δαϊφαντο, κατοικώντας στο χωριό Κυνός Κεφαλές, όχι μοναχογιό μαζί και τον Ερίτιμο, που ήξερε το κυνήγι, ήξερε και την πυγμαχία και την πάλη την φοβερή.
΄Οταν αυτόν κοιμισμένο τον ακούμπησε η μάνα του στη γή, μωρό ακόμα, μιά μέλισσα πέταξε στα βρεφικά του χείλη και σε κερήθρα άφησε το μέλι της.
Σ΄αυτόν δασκάλα των καλλίφωνων στίχων και τραγουδιών ήταν η θεϊκή Κόριννα΄και του έδωσε τα πρώτα θεμέλια του ποιητικού λόγου. Μετά του έλαχε το τραγούδι του Αγαθοκλή, που τον έμαθε τον τρόπο και το μέτρο των τραγουδιών. ΄Οταν με προσταγή του Αλέξανδρου, του γιού του Φίλιππου, έφθασαν οι Μακεδόνες να λεηλατήσουν την πόλη του Κάδμου, οι μανιασμένες φλόγες δεν άγγιξαν το σπίτι του Πινδάρου. Αλλά αυτά έγιναν κατόπιν.
Ο βασιλιάς Φοίβος στους πολύχρυσους Δελφούς, πρόσταξε να φέρνουν πάντοτε φαγητό και γλυκό κρασί στη Θήβα,στον τραγουδιστή , όσο ακόμα ζούσε.
Και ο ωραιοκέρατος Πάνας, όπως λένε, πάντοτε στα βουνά τραγουδούσε το τραγούδι του Πινδάρου, και δεν αρνήθηκε να το τραγουδά. Και όταν στον Μαραθώνα και στη Σαλαμίνα βρέθηκαν οι γενναίοι Πέρσες μαζί με τον Δάτη τον αγριόφωνο, τότε ακόμη ζούσε, όταν ο Αισχύλος βρισκόταν στην Αθήνα.
Τον παντρεύτηκε η Τιμοξείνη, η θεϊκή γυναίκα, και του γέννησε την Εύμητη και τον γενναιόψυχο Δαϊφαντο και τελευταία την Πρωτομάχη.Τραγούδησε τη δόξα των τεσσάρων αγώνων , καθιερωμένους παιάνες των θεών, άσματα του χορού, ένδοξους ύμνους των θεών, και μελωδίες των γλυκόφωνων παρθένων.
Τέτοιος ήταν , τόσα έπαθε και τόσα έκανε πέθανε μόλις συμπλήρωσε ογδόντα χρόνια.
****************
Αποφθέγματα του Πινδάρου που σώζονται στη β΄βιογραφία του που περιλαμβάνεται στον Αμβρoσιανό Κώδικα C222.
Ο Πίνδαρος ο μουσουργός, όταν ρωτήθηκε από κάποιον τί είναι πιό κοφτερό από το πριόνι, απάντησε "Η συκοφαντία".
΄Οταν βρέθηκε στους Δελφούς και ρωτήθηκε τί πήγε να θυσιάσει, απάντησε " ΄Εναν παιάνα".
΄Οταν ρωτήθηκε πάλι γιατί ο Σιμωνίδης ταξίδεψε στους τυράννους στη Σικελία και ο ίδιος δεν θέλει, απάντησε " Επειδή θέλω να ζω για τον εαυτό μου και όχι γι΄άλλον".
Κι΄όταν ρωτήθηκε γιατί δεν δίνει σε πλούσιο την κόρη του, απάντησε ότι δεν χρειάζεται μόνο αυτόν που είναι πλούσιος, αλλά και αυτόν που θα είναι πλούσιος.
΄Οταν πάλι, ρωτήθηκε από κάποιον γιατί, ενώ γράφει τραγούδια, δεν ξέρει να τραγουδά, απάντησε " Γιατί και οι ναυπηγοί, ενώ κατασκευάζουν πηδάλια, δεν ξέρουν να κυβερνούν τα πλοία".
Είπε ότι οι φυσικοί φιλόσοφοι θερίζουν άγουρο τον καρπό της σοφίας.
Από την σειρά ΛΥΡΙΚΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ της εκδόσεως ΚΑΚΤΟΣ
"Σκιάς όναρ άνθρωπος"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου