ΤΑΡΑΞΙΠΠΟΣ
Οι αρχαίοι ΄Ελληνες πίστευαν πως υπήρχαν και κακοποιοί ήρωες που προξενούσαν δεινά στους ανθρώπους ή και καλοί ήρωες που σε στιγμές οργής τους, τιμωρούσαν αυτούς που κατά κάποιο τρόπο τους είχαν προσβάλει. Τέτοιοι ήρωες ή κακοποιά πνεύματα ήταν ο Αττικός Ανάργυρος, ο Θεαγένης της Θάσου, ο Γλαύκος της Κορίνθου κ.α. Την πρώτη θέση ανάμεσα σ΄αυτούς όμως κατέχει ο Ταράξιππος της Ολυμπίας. Οι Ηλείοι πίστευαν πως ο κακοποιός αυτός δαίμονας πάσχιζε επίμονα ν΄αφηνιάζουν τ΄άλογα των ιπποδρομιών.
Σε μιά πλευρά του Ιππόδρομου της Ολυμπίας που τελειώνει τ΄ανάχωμα είναι ένας κυκλικός βωμός λέει ο Παυσανίας , που καθώς πλησιάζουν τ΄άλογα σ΄αυτόν, τα κυριεύει απότομα χωρίς αιτία και αφορμή τέτοιος φόβος, ώστε ξαφνιάζονται και γκρεμίζουν τους ηνιόχους τους.
Για να εξευμενίσουν τον Ταράξιππο οι ηνίοχοι πριν αγωνιστούν του πρόσφεραν θυσίες. Οι ΄Ελληνες διηγούνται πολλά γι΄αυτόν. λένε πως εκεί ήταν θαμμένος ο Ωλένιος, κάποιος ειδικευμένος ντόπιος καβαλάρης που από αυτόν ονομάστηκε η Ωλενία Πέτρα στην Ηλεία, ενώ άλλοι υποστηρίζουν πως σ΄αυτό το μέρος είχαν θάψει μαζί με τ΄άλογό του τον Δαμέοντα του Φλιούντα όταν σκοτώθηκε από τον Κτεάτη του ΄Ακτορα, τότε που βοηθούσε τον Ηρακλή στον πόλεμο κατά της ΄Ηλιδος και του Αυγεία. Ωστόσο, άλλοι πίστευαν στη δεισιδαιμονία πως το φάντασμα του Οινόμαου είναι εκείνο που φέρνει τόσο μεγάλο κακό στους αρματοδρόμους.
΄Αλλοι λένε πως εκεί ο Πέλοπας έκανε κενοτάφιο του Μυρτίλου και θυσία, θέλοντας να διώξει από πάνω του την οργή του Ερμή, για το φόνο του γιού του κι΄ότι σ΄αυτή τη θέση ξαφνιάστηκαν τα άλογα του Οινόμαου με το τέχνασμα του Μυρτίλου. Μιά άλλη λιγότερο πιστευτή λαϊκή αντίληψη λέει πως εκεί ο Πέλοπας είχε "κάτι" χώσει και πως από το θαμμένο αυτό αντικείμενο αφήνιασαν τ΄άλογα του Οινόμαου. ΄Ετσι από τότε ξαφνιάζονται τ΄άλογα των ιπποδρομιών και γκρεμίζουν τους αναβάτες τους.
Υπήρχε και στον Ισθμό της Κορίνθου Ταράξιππος, καθώς και στη Νεμέα, μα αυτός της Ολυμπίας ήταν πραγματικά φοβερός. Ο Παυσανίας έχει τη γνώμη πως ο Ταράξιππος της Ολυμπίας είναι παρατσούκλι του Ιππίου Ποσειδώνα.
Σύμφωνα με κάποιο μύθο, ο Ίσχενος ήταν γιός του Γίγαντα. Ο ΄Ισχενος είχε χάσει θεληματικά τη ζωή του για να σώσει τη χώρα από το λιμό. ΄Οταν πέθανε , τιμήθηκε με θυσίες. Ο τάφος του βρισκόταν στην Ολυμπία κι΄έλεγαν οπως ήταν ο ίδιος με τον τάφο του Ταράξιππου.
Η ΑΡΧΑΙΑ ΗΛΙΣ
Ανδρέα Μπούτσικα ,1975
ΜΥΡΤΙΛΟΣ
Ο Μυρτίλος ήταν γιος του θεού Ερμή και της Φαέθουσας, κόρης του Δαναού, ή της Κλυμένης. Ως υπεύθυνος για το τέθριππο άρμα του Οινομάου, που το προετοίμαζε για τις αρματοδρομίες στις οποίες ο βασιλιάς κέρδιζε τους επίδοξους μνηστήρες της κόρης του Ιπποδάμειας (βλ.λ.) δέχθηκε την επίσκεψη ενός από αυτούς, του Πέλοπα. Ο Πέλοπας υποσχέθηκε στον Μυρτίλο ότι θα του έδινε το μισό βασίλειο ή την Ιπποδάμεια για μια νύχτα, αν τον βοηθούσε να νικήσει στην αρματοδρομία. Τότε ο Μυρτίλος, που κατά μία εκδοχή ήταν κρυφά ερωτευμένος με την Ιπποδάμεια, αντικατέστησε τα ορειχάλκινα καρφιά στον άξονα του εμπρόσθιου τροχού του άρματος του βασιλιά με κέρινα, ή δεν έβαλε καθόλου καρφιά. Μόλις λοιπόν ξεκίνησε ο αγώνας Οινομάου-Πέλοπος, το τέθριππο του βασιλιά αναποδογύρισε και ο Οινόμαος σκοτώθηκε. (Σύμφωνα όμως με άλλη εκδοχή του μύθου, ο Πέλοπας νίκησε τον Οινόμαο χάρη στα άλογα που του είχε χαρίσει ο Ποσειδών και μετά σκότωσε ο ίδιος τον Οινόμαο.) Μετά τη νίκη του, ο Πέλοπας διέφυγε προς την πατρίδα του με την Ιπποδάμεια και τον Μυρτίλο.
Στη διαδρομή, ο Πέλοπας αρνήθηκε να εκπληρώσει την υπόσχεσή του προς τον Μυρτίλο, οπότε ο τελευταίος προσπάθησε με τη βία να του αποσπάσει την Ιπποδάμεια. Τότε ο Πέλοπας τον σκότωσε γκρεμίζοντάς τον από ψηλά στη θάλασσα στην ανατολική πλευρά της Πελοποννήσου, η οποία ονομάσθηκε από τότε Μυρτώο Πέλαγος. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή πάντως, το συμβάν έλαβε χώρα σε ακρωτήριο της Εύβοιας. Πέφτοντας όμως ο Μυρτίλος πρόλαβε και καταράστηκε τον Πέλοπα και τους απογόνους του. Αυτή η κατάρα πιστευόταν ότι έφερε δυστυχίες στα παιδιά και τα εγγόνια του Πέλοπα και της Ιπποδαμείας, ιδίως στους Ατρείδες.
Μετά τον θάνατο του Μυρτίλου, ο πατέρας του, ο θεός Ερμής, τον τίμησε υψώνοντάς τον στον ουρανό, όπου τον βλέπουμε ακόμα και σήμερα: είναι ο αστερισμός Ηνίοχος. Κατ' άλλους, το σώμα του βρέθηκε και τοποθετήθηκε στον ναό του Ερμή, όπου και το τιμούσαν με ετήσιες θυσίες. Το σημείο ταφής του στην Ολυμπία ήταν γνωστό ως ταράξιππος, δηλαδή ένα μέρος όπου τα άλογα πανικοβάλλονταν όταν περνούσαν από εκεί.(ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ).
Οι αρχαίοι ΄Ελληνες πίστευαν πως υπήρχαν και κακοποιοί ήρωες που προξενούσαν δεινά στους ανθρώπους ή και καλοί ήρωες που σε στιγμές οργής τους, τιμωρούσαν αυτούς που κατά κάποιο τρόπο τους είχαν προσβάλει. Τέτοιοι ήρωες ή κακοποιά πνεύματα ήταν ο Αττικός Ανάργυρος, ο Θεαγένης της Θάσου, ο Γλαύκος της Κορίνθου κ.α. Την πρώτη θέση ανάμεσα σ΄αυτούς όμως κατέχει ο Ταράξιππος της Ολυμπίας. Οι Ηλείοι πίστευαν πως ο κακοποιός αυτός δαίμονας πάσχιζε επίμονα ν΄αφηνιάζουν τ΄άλογα των ιπποδρομιών.
Σε μιά πλευρά του Ιππόδρομου της Ολυμπίας που τελειώνει τ΄ανάχωμα είναι ένας κυκλικός βωμός λέει ο Παυσανίας , που καθώς πλησιάζουν τ΄άλογα σ΄αυτόν, τα κυριεύει απότομα χωρίς αιτία και αφορμή τέτοιος φόβος, ώστε ξαφνιάζονται και γκρεμίζουν τους ηνιόχους τους.
Για να εξευμενίσουν τον Ταράξιππο οι ηνίοχοι πριν αγωνιστούν του πρόσφεραν θυσίες. Οι ΄Ελληνες διηγούνται πολλά γι΄αυτόν. λένε πως εκεί ήταν θαμμένος ο Ωλένιος, κάποιος ειδικευμένος ντόπιος καβαλάρης που από αυτόν ονομάστηκε η Ωλενία Πέτρα στην Ηλεία, ενώ άλλοι υποστηρίζουν πως σ΄αυτό το μέρος είχαν θάψει μαζί με τ΄άλογό του τον Δαμέοντα του Φλιούντα όταν σκοτώθηκε από τον Κτεάτη του ΄Ακτορα, τότε που βοηθούσε τον Ηρακλή στον πόλεμο κατά της ΄Ηλιδος και του Αυγεία. Ωστόσο, άλλοι πίστευαν στη δεισιδαιμονία πως το φάντασμα του Οινόμαου είναι εκείνο που φέρνει τόσο μεγάλο κακό στους αρματοδρόμους.
΄Αλλοι λένε πως εκεί ο Πέλοπας έκανε κενοτάφιο του Μυρτίλου και θυσία, θέλοντας να διώξει από πάνω του την οργή του Ερμή, για το φόνο του γιού του κι΄ότι σ΄αυτή τη θέση ξαφνιάστηκαν τα άλογα του Οινόμαου με το τέχνασμα του Μυρτίλου. Μιά άλλη λιγότερο πιστευτή λαϊκή αντίληψη λέει πως εκεί ο Πέλοπας είχε "κάτι" χώσει και πως από το θαμμένο αυτό αντικείμενο αφήνιασαν τ΄άλογα του Οινόμαου. ΄Ετσι από τότε ξαφνιάζονται τ΄άλογα των ιπποδρομιών και γκρεμίζουν τους αναβάτες τους.
Υπήρχε και στον Ισθμό της Κορίνθου Ταράξιππος, καθώς και στη Νεμέα, μα αυτός της Ολυμπίας ήταν πραγματικά φοβερός. Ο Παυσανίας έχει τη γνώμη πως ο Ταράξιππος της Ολυμπίας είναι παρατσούκλι του Ιππίου Ποσειδώνα.
Σύμφωνα με κάποιο μύθο, ο Ίσχενος ήταν γιός του Γίγαντα. Ο ΄Ισχενος είχε χάσει θεληματικά τη ζωή του για να σώσει τη χώρα από το λιμό. ΄Οταν πέθανε , τιμήθηκε με θυσίες. Ο τάφος του βρισκόταν στην Ολυμπία κι΄έλεγαν οπως ήταν ο ίδιος με τον τάφο του Ταράξιππου.
Η ΑΡΧΑΙΑ ΗΛΙΣ
Ανδρέα Μπούτσικα ,1975
ΜΥΡΤΙΛΟΣ
 |
| Αρματοδρομία Πέλοπος και Ιπποδάμειας |
Ο Μυρτίλος ήταν γιος του θεού Ερμή και της Φαέθουσας, κόρης του Δαναού, ή της Κλυμένης. Ως υπεύθυνος για το τέθριππο άρμα του Οινομάου, που το προετοίμαζε για τις αρματοδρομίες στις οποίες ο βασιλιάς κέρδιζε τους επίδοξους μνηστήρες της κόρης του Ιπποδάμειας (βλ.λ.) δέχθηκε την επίσκεψη ενός από αυτούς, του Πέλοπα. Ο Πέλοπας υποσχέθηκε στον Μυρτίλο ότι θα του έδινε το μισό βασίλειο ή την Ιπποδάμεια για μια νύχτα, αν τον βοηθούσε να νικήσει στην αρματοδρομία. Τότε ο Μυρτίλος, που κατά μία εκδοχή ήταν κρυφά ερωτευμένος με την Ιπποδάμεια, αντικατέστησε τα ορειχάλκινα καρφιά στον άξονα του εμπρόσθιου τροχού του άρματος του βασιλιά με κέρινα, ή δεν έβαλε καθόλου καρφιά. Μόλις λοιπόν ξεκίνησε ο αγώνας Οινομάου-Πέλοπος, το τέθριππο του βασιλιά αναποδογύρισε και ο Οινόμαος σκοτώθηκε. (Σύμφωνα όμως με άλλη εκδοχή του μύθου, ο Πέλοπας νίκησε τον Οινόμαο χάρη στα άλογα που του είχε χαρίσει ο Ποσειδών και μετά σκότωσε ο ίδιος τον Οινόμαο.) Μετά τη νίκη του, ο Πέλοπας διέφυγε προς την πατρίδα του με την Ιπποδάμεια και τον Μυρτίλο.
Στη διαδρομή, ο Πέλοπας αρνήθηκε να εκπληρώσει την υπόσχεσή του προς τον Μυρτίλο, οπότε ο τελευταίος προσπάθησε με τη βία να του αποσπάσει την Ιπποδάμεια. Τότε ο Πέλοπας τον σκότωσε γκρεμίζοντάς τον από ψηλά στη θάλασσα στην ανατολική πλευρά της Πελοποννήσου, η οποία ονομάσθηκε από τότε Μυρτώο Πέλαγος. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή πάντως, το συμβάν έλαβε χώρα σε ακρωτήριο της Εύβοιας. Πέφτοντας όμως ο Μυρτίλος πρόλαβε και καταράστηκε τον Πέλοπα και τους απογόνους του. Αυτή η κατάρα πιστευόταν ότι έφερε δυστυχίες στα παιδιά και τα εγγόνια του Πέλοπα και της Ιπποδαμείας, ιδίως στους Ατρείδες.
Μετά τον θάνατο του Μυρτίλου, ο πατέρας του, ο θεός Ερμής, τον τίμησε υψώνοντάς τον στον ουρανό, όπου τον βλέπουμε ακόμα και σήμερα: είναι ο αστερισμός Ηνίοχος. Κατ' άλλους, το σώμα του βρέθηκε και τοποθετήθηκε στον ναό του Ερμή, όπου και το τιμούσαν με ετήσιες θυσίες. Το σημείο ταφής του στην Ολυμπία ήταν γνωστό ως ταράξιππος, δηλαδή ένα μέρος όπου τα άλογα πανικοβάλλονταν όταν περνούσαν από εκεί.(ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου