ΑΜΥΜΩΝΗ

 
Ποσειδών και Αμυμώνη, Noël-Nicolas Coypel, Musée des Beaux-Arts de Valenciennes
 

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Αμυμώνη αναφέρεται μία από τις 50 κόρες του Δαναού, δηλαδή μία από τις Δαναΐδες (βλ.λ.). Μητέρα της Αμυμώνης ήταν η Ευρώπη, και επομένως η Αμυμώνη ήταν ομοθαλής αδελφή της Αγαύης ή Αγαυής, της Αυτομάτης και της Σκαιής. Η Αμυμώνη, κατά την επικρατούσα εκδοχή, παντρεύτηκε τον γιο του Αιγύπτου Εγκέλαδο και τον δολοφόνησε την πρώτη νύχτα του γάμου τους, όπως έπραξαν με τους συζύγους τους και οι άλλες 48 από τις Δαναΐδες. Ωστόσο, το όνομά της (που σημαίνει «αθώα») την ταυτίζει ίσως με την Υπερμήστρα, τη μόνη Δαναΐδα που δεν δολοφόνησε τον σύζυγό της.
Πριν από τον γάμο της, λίγο μετά την άφιξή της στο Άργος, η Αμυμώνη πρωταγωνίστησε σε ένα ερωτικό περιστατικό με τον θεό Ποσειδώνα, όταν η κόρη είχε σταλεί με αδελφές της να βρουν νερό. Ο Ποσειδώνας είχε αποξηράνει όλες τις πηγές του κάμπου αφότου η Αργολίδα είχε περάσει στην προστασία της θεάς `Ηρας. Ωστόσο, έτυχε εκείνη την ημέρα να σώσει την Αμυμώνη από ένα Σάτυρο που ήθελε να τη βιάσει. Για να την κερδίσει, ο Ποσειδώνας της φανέρωσε επιπλέον τις περίφημες πηγές της Λέρνης, από τις οποίες υδρεύεται μέχρι και σήμερα ακόμα ο αργολικός κάμπος. Η Αμυμώνη και ο Ποσειδώνας απέκτησαν μαζί ένα γιο, τον Ναύπλιο.(wikipedia)

Τρίτωνος, Αμυμώνης και Ποσειδώνος,

  "Ενάλιοι διάλογοι" Λουκιανού

σε απόδοση Ιω. Κονδυλάκη

 ΤΡΙΤ. Εις την Λέρναν, Ποσειδών, έρχεται καθ' εκάστην διά να παίρνη
νερόν μία κόρη, απεριγράπτου κάλλους. Εγώ τουλάχιστον δεν έχω ίδει
ωραιοτέραν.

ΠΟΣ. Και είνε ελευθέρα ή κάποια δούλη η οποία κουβαλεί νερόν εις
ταφεντικά της;

ΤΡΙΤ. Όχι, αλλά κόρη του Αιγυπτίου εκείνου, μία εκ των πεντήκοντα,
Αμυμώνη ονομαζομένη• διότι ηρώτησα και περί της οικογενείας και περί
του ονόματος αυτής. Ο Δαναός, ο πατέρας της ανατρέφει με σκληραγωγίαν
τας θυγατέρας του και τας αναγκάζει να εργάζωνται, τας πέμπει να
αντλούν νερόν και εν γένει τας συνηθίζει εις πάσαν εργασίαν.

ΠΟΣ. Και μόνη πηγαίνει τόσον μακράν, εκ του Άργους εις την Λέρναν;

ΤΡΙΤ. Μόνη. Ως γνωρίζεις το Άργος είνε άνυδρον, και διά τούτο
επικαλείται δίψειον• ώστε είνε ανάγκη να πηγαίνουν συχνά διά νερόν.

ΠΟΣ. Πολύ μου εξήψαν την φαντασίαν, Τρίτων, όσα μου είπες περί της
κόρης εκείνης• ώστε ας πάμε να την 'δούμε.

ΤΡΙΤ. Ας πάμε, διότι είνε η ώρα που παίρνει νερόν. Θα την ίδωμεν εις
τα μέσα περίπου της οδού να διευθύνεται προς την Λέρναν.

ΠΟΣ. Λοιπόν ζεύξε το άρμα• ή επειδή τούτο απαιτεί πολλήν χρονοτριβήν
διά να προσδέσης τους ίππους και να επιστρώσης το άρμα, φέρε μου
καλλίτερα ένα δελφίνα από τους ταχείς διά να ιππεύσω αυτόν το
ταχύτερον.

ΤΡΙΤ. Ιδού ο ταχύτερος των δελφίνων.

ΠΟΣ. Εύγε• και τώρα πηγαίνομεν• συ δε, Τρίτων, ακολούθει κολυμβών...
Και τώρα που εφθάσαμεν εις την Λέρναν, εγώ μεν θα κρυφθώ εδώ κάπου,
συ δε κατασκόπευε• και όταν την ιδής να πλησιάζη...

ΤΡΙΤ. Έρχεται πλησίον σου.

ΠΟΣ. Πραγματικώς είνε ωραία και ακμαία παρθένος. Αλλά πρέπει να την
συλλάβωμεν.

ΑΜ. Άνθρωπε, διατί με ήρπασες και πού με πηγαίνεις; Βέβαια θα είσαι
σωματέμπορος και θα σε έχη στείλει ο θείος μου ο Αίγυπτος. Θα φωνάξω
τον πατέρα μου.

ΤΡΙΤ. Σιωπή, Αμυμώνη, είνε ο Ποσειδών.

ΑΜ. Τι Ποσειδών λέγεις; Αλλά διατί με τραβάς εις την θάλασσαν; Θα
πνιγώ η δυστυχής.

ΠΟΣ. Μη φοβήσαι, δεν θα πάθης τίποτε κακόν• αλλά θα κάμω ώστε να
αναβρύση εδώ πηγή η οποία θα φέρη το όνομά σου• θα κτυπήσω τον βράχον
με την τρίαιναν πλησίον της ακτής• και συ θα γείνης ευτυχής διά
παντός και μόνη από τας αδελφάς σου δεν θα εξακολουθής και μετά
θάνατον να υδροφορής.